Siyasət

“İlk Qarabağ müharibəsində qalib gələn Ermənistanın sonra bütün qazandıqlarını necə itirdiyini gördük”-Korotçenko

Erməni hərbi komandanlığı hərbi əməliyyatların Azərbaycanın şərtləri ilə təcili olaraq başa çatdırılmalı olduğunu izah etdi. Bu, həmişə tərəflərdən biri məğlub olduqda və digəri qəti bir hərbi qələbə qazandıqda olur”. Milli Müdafiə jurnalının baş redaktoru, hərbi ekspert İqor Korotçenko bunu Pravda.ru-nun baş redaktoru İnna Novikovanın Ermənistanda baş verənlər haqda suallarını cavablandırarkən deyib.

Qarabağ uğrunda müharibə bitdi. Ermənistan müqavimət potensialını tükəndirib. Hərbi komandanlıq bunu açıq şəkildə etiraf etdi və hər şərtlə barışığa çağırdı. Rus sülhməramlıları bölgəyə daxil oldu. Müharibə dayandı və bununla da minlərlə insanın ölümünün qarşısı alındı. Nəhayət, itkiləri hesablamaq, səbəbləri təhlil etmək və gələcək üçün nəticə çıxarmaq zamanı gəldi. Daşları toplamaq vaxtıdır. Ancaq ermənilər onları hamının üstünə atmağa davam edir. Yerevanda- “poqromlar” və linç çağırışları davam edir. Ancaq Paşinyan getmək istəmir və bunun son olmadığına inandırmağa çalışır. O və ya erməni xalqı öz vəziyyətlərini tamamilə çökdürəcəklərmi? Yoxsa bu xalqın ağlı oyanacaq? …

– İqor, aydındır ki, Paşinyan müharibəni uduzdu. Azərbaycanın maliyyə vəziyyəti Ermənistandan daha yaxşıdır.

– 1-ci müharibənin bitməsindən təxminən 30 il ötür. 30 il ərzində İsrail inkişaf etmiş bir dövlətə və beynəlxalq siyasətdə ciddi bir faktora çevrilməyi bacardı. Onsuz da heç bir beynəlxalq problem həll olunmur.
Düşmən ölkələrin əhatəsində kiçik bir dövlət. Yalnız qum var idi və praktik olaraq başqa bir şey yox idi. İnsanlar özləri dünyanın hər yerindən buraya gəldilər və sıfırdan bir ölkə qurdular, əkinçilik, sənaye, elm qurdular … Ermənistan isə nə özündə, nə də Qarabağda əhəmiyyətli bir iş görmədi…

Hər halda İsrail istisnadır. Dünyada yalnız müsbət nümunələr yoxdur, mənfilər də var. Məsələn, demək olar ki, bütün postsovet ölkələri mənfiyə doğru getdilər. 30 ildir Ukrayna ən zəngin ölkədən dilənçiyə çevrilib. Sovet İttifaqının gözəl bir mirası qaldı, ancaq bütün ehtiyatlar müvəffəqiyyətlə oğurlandı, yaxşı bir şey edilmədi.

– Bu, həqiqətən nəyi etməməyin başqa bir canlı nümunəsidir. Bu vəziyyətdə Ermənistanı İsrail ilə müqayisə edirəm, çünki coğrafiya və geosiyasi siyasət bir-birinə oxşayır. İsrail tamamilə düşmən bir mühitlə əhatə olunmuşdur. Ermənistanın ətrafında da düşmən bir mühit mövcuddur.

Yəhudi və erməni diasporlarının çox böyük olması və bir çox ölkədə yerləşmələri ilə də böyük bir oxşarlıq var. Avropada və ABŞ-da xüsusilə çox sayda və güclüdürlər, təmsilçiləri elitlər arasındadır və siyasi proseslərə təsir göstərirlər.

İsrailə diaspora hər cəhətdən kömək etdi. Bir çox insan ora gələrək kiçik İsraili çiçəklənən bir ölkəyə və dünyanın əsas geosiyasi oyunçusuna çevirdi.

Başqa bir vəziyyətdə, ilk Qarabağ müharibəsində qalib gələn Ermənistanın sonra bütün qazandıqlarını necə itirdiyini gördük. Çünki 30 il ərzində nə bu ölkənin səlahiyyətliləri, nə də diaspora iqtisadiyyatın inkişafı üçün praktik olaraq heç bir şey etmədilər və düşmən bir mühitdə müdafiə qabiliyyətini gücləndirmək üçün çox şey etmədilər.

Paşinyan Ermənistanı uçurumdan düşürəcək, yoxsa xilas edəcək?

Bu, ilk növbədə, diasporanın vəzifəsidir. Söhbət onun prioritetlərini seçməkdən gedir. Bu barədə çox danışa bilərsiniz, amma həqiqətlər tamamilə aydındır. Təəssüf ki, Paşinyanın siyasəti ölkəni çökdürdü. Özü dedi: “Ermənistan yıxıldı, lakin uçuruma düşmədi”.

Ermənistanın nə qədər dərindən yıxıldığını burada qiymətləndirməyi düşünmürəm, amma tezliklə Paşinyan özü uçuruma yıxıla bilər. İnsanlar ona nifrət edir və onu axtarırlar. Hətta İrəvan küçələrində linç məhkəmələrini də görürük. Bu, əlbətdə, məni də təsirləndirdi.

Ermənistan parlamentinin spikeri avtomobildən çıxarılarkən və liviyalıların Qəzzafi ilə etdiklərini onun üstündə etdikləri formada siyasi problemlərin həlli metodlarının tərəfdarı deyiləm.
Praktiki olaraq, bu, birbaşa efirdə icra olunan bir qətl cəhdi idi. O, yalnız möcüzə sayəsində sağ qaldı, ölümcül döyüldüyünə baxmayaraq. Bu problem həll etmə üsulu deyil.

Ermənistanın çox sayda gənc vətəndaşı nümayişlərə çıxdı, binaları ələ keçirdi və dağıtdı. Etirazçıların çoxu 25-35 yaş arası gənclərdir.

Niyə Qarabağda cəbhədə deyillər? Bəlkə də bu 10 min insan müharibədə əsas rol oynaya bilərdi, dönüş nöqtəsi gələcəkdi.
Erməni cəmiyyəti bu suallara cavab verəcəkmi, bilmirəm. Cavab olmasa, vəziyyət daha da pisləşəcəkdir.

Rusiyanın rolu

Rusiya sülhməramlıları döyüşlərin yenidən alovlanmamasına nəzarət edirlər. Sülhməramlılarımızı bölgəyə gətiririk, onlar sərhəd xətti boyunca dayanacaqlar. Bu, hər iki tərəfdə itiriləcək minlərlə insanın həyatını xilas etdi.

Eyni zamanda, erməni tərəfdən də qınaqlar gəlir. Ermənistan mediası vəziyyətin qərəzli qiymətləndirilməsindən danışır.

Ancaq bu fonda, hətta təkcə Paşinyan tərəfindən deyil, Ermənistanın müdafiə naziri və Ermənistan Silahlı Qüvvələrinin Baş Qərargah rəisi tərəfindən də açıqlamalar verildi. Özləri müqavimət potensialının tükəndiyini etiraf etdilər.

Müharibə bir neçə gün də davam etsəydi Qarabağın inzibati mərkəzi- azərbaycanlılar və ermənilərin dediyi kimi Xankəndi ya da Stepanakert- dağılacaqdı.

Bundan əlavə, erməni qrupu parçalanmış olardı. Bir “kotyol” olardı və daha minlərlə insan ölə bilərdi. Erməni hərbi komandanlığı Paşinyana niyə üz tutduqlarını, hərbi əməliyyatların Azərbaycanın şərtləri ilə təcili olaraq başa çatdırılmalı olduğunu izah etdi.

Əslində, bu həmişə tərəflərdən biri məğlub olduqda və digəri qəti bir hərbi qələbə qazandıqda olur. Bu yaxınlarda demişdik ki, o zaman Rusiyanın sülhməramlı səyləri tələb olunacaq, tərəflər danışıqlar masasına oturacaq və siyasi müqavilələr paketini imzalayacaqlar. Bu da oldu.sia.az

davamı olacaq

Tərcümə: Elçin Bayramlı

Xəbəri qiymətləndir
[Ümumi: 0 Ortalama: 0]

Back to top button